Vandaag een controleafspraak bij de oncoloog. Als ik het voor het zeggen had zou ik graag zelf inloggen, de uitslag bekijken en vervolgens helemaal niet langs gaan. Zover is de Reinier de Graaf echter nog niet en de oncoloog wil me graag blijven zien.
De pijn in mijn schouder had ik zelf al benoemd als een tweede peesontsteking, een bijwerkingen van de medicatie. Hier kan oncoman ook niets mee, stoppen is tenslotte geen optie. Een schouder ontzien is gelukkig makkelijker dan een hand.
De uitslag was stabiel. De tumormarker CA 15.3 was niet verder doorgezakt en staat nu op 166 maar is ook niet gestegen. Leverwaarden zijn allemaal netjes.
We hebben besloten om geen beeldmateriaal te maken en te vertrouwen op de tumormarker en het feit dat ik me niet slechter ga voelen.
Over twee maanden weer terug. In de tussentijd gaan wij leuke dingen plannen en de positiviteit vasthouden die de afgelopen maanden weer is ontstaan.
Tegen K. werd afgelopen week de opmerking gemaakt: gelukkig is je moeder weer beter......hij heeft zijn schouders maar opgetrokken en weet zelf beter. Het is ook wel begrijpelijk als er aan de buitenzijde niets te zien is en de tijd voortschrijd
Wil je meer meer lezen over wat botuitzaaiingen bij borstkanker inhouden : hier kan je meer lezen.
Car
dinsdag 26 augustus 2014
zondag 24 augustus 2014
Afleiding
Afgelopen vrijdag is er weer bloedgeprikt en dinsdag mag ik weer op controle. Fijn want het schept elke keer weer nieuwe rust. Het was de eerste keer dat de tussenpoze van controle iets langer was, na nieuwe (hopelijk) peesklachten in mn arm was ik graag even gaan bloedprikken maar ik heb de angst kunnen parkeren, afleiding helpt. Daarover later meer.
Ik ben sinds een aantal weken twee keer per week een half uurtje aan het trainen onder toeziend oog van een fysiotherapeut. Dit omdat ik wil kijken of het me lukt om mijn conditie te verbeteren mede voor dat wat nog komen gaat en hopelijk kunnen wat sterkere buikspieren mijn rug wat ontlasten.
In ieder geval heb ik het hierdoor aangedurfd om een kort ritje naar Rotterdam achterop de motor te maken. 's Nachts en de volgende dag heeft dit geen gevolgen gehad dus helemaal blij, wie weet wat nog mogelijk is ondanks dat de oncoloog het ivm breukgevaar niet zo'n goed idee vind. Leef, durf en doe en ik leg zelf de grens bij dat wat ik belangrijk vindt.
Afleiding vinden we de afgelopen maanden regelmatig in de Starbucks mokken.
Gedurende onze VS tijd heb ik af en toe als we op reis waren als herinnering aan de desbetreffende plaats een Starbucks mok gekocht. Achteraf gelukkig ook een van Jacksonville want die is nu echt moeilijk te vinden.
Vanaf het moment dat ik hoorde dat ik ziek was leek het me leuk om alle plaatsen die ik gezamenlijk met K. en M. had bezocht als herinnering achter te laten. Ik startte een zoektocht en ontdekte dat er ruilgroepen bestonden. Van het een kwam het andere want met mokken waar je niet zelf ben geweest kan je juist weer sneller ruilen, en ik had tenslotte haast.
Totdat ik er achter kwam dat er een complete serie Starbucks Icon mugs bestaat waaraan af en toe mokken worden toegevoegd net zoals bepaalde mokken opeens niet meer verkrijgbaar zijn. En nu is het hek van de dam nadat ik een besloten Nederlandse ruilgroep op facebook heb opgericht om mokken die eenmaal in Nederland zijn niet wederom de hele wereld over te laten gaan en probeer zoveel mogelijk bijzondere mokken te pakken te krijgen door persoonlijk te ruilen. De tweehonderdste mok gaat zeker dit jaar nog in zicht komen. Er zijn er echter ruim 370 waarvan vooral de Amerikanen en Canadezen sinds een jaar niet meer te koop zijn in de winkels, dus die moeten echt door verzamelaars aan elkaar gegund worden. In Amerika en Canada staan er vast nog keukenkasten vol en worden er ook regelmatig voor een klein bedrag vondsten gedaan op markten. Nadat al snel duidelijk werd dat een vitrinekast te klein was hebben we ze nu in eerste instantie opgeslagen in doorzichtige kratten maar het vertrouwen in nog meer tijd met elkaar keert alweer zover terug dat we komende winter een kast willen gaan bouwen op zolder.
M. heb ik omgedoopt tot Master in beker adminstratie (MBA), regelmatig wordt er door het huis geroepen: hebben we deze al waarop hij in zn spreadsheet duikt waarin de voorraad en alle trades worden bijgehouden.
K.die de afgelopen weken wekelijks een dagje thuis was noemt ons net twee ruilende pokomonpubers maar ondertussen leid het wel lekker af en hebben we het er flink druk mee.
.jpeg)
Omdat er zo vaak gevraagd wordt wat zoek je nu nog, hierboven een foto van enkele mokken uit de Icon serie en hieronder de lijst van diegene die ik zelf nog niet heb.
Weet je echter Starbucks Icon mokken te vinden die niet op de lijst staan: zonder ruilmateriaal kan ik niet ruilen dus mokken buiten Nederland, België en Duitsland (m.u.v. Spangdahlem dit is een uitdaging want die is alleen maar te koop op de vliegbasis en daarvoor heb ik een ingang nodig) mogen altijd meegenomen worden van die verre reis die gemaakt gaat worden. Voor ons vanaf de bank extra spannend in afwachting of het lukken gaat. (En het geld dat staat nog dezelfde dag op je rekening)
Ik ben sinds een aantal weken twee keer per week een half uurtje aan het trainen onder toeziend oog van een fysiotherapeut. Dit omdat ik wil kijken of het me lukt om mijn conditie te verbeteren mede voor dat wat nog komen gaat en hopelijk kunnen wat sterkere buikspieren mijn rug wat ontlasten.
In ieder geval heb ik het hierdoor aangedurfd om een kort ritje naar Rotterdam achterop de motor te maken. 's Nachts en de volgende dag heeft dit geen gevolgen gehad dus helemaal blij, wie weet wat nog mogelijk is ondanks dat de oncoloog het ivm breukgevaar niet zo'n goed idee vind. Leef, durf en doe en ik leg zelf de grens bij dat wat ik belangrijk vindt.
Afleiding vinden we de afgelopen maanden regelmatig in de Starbucks mokken.
Gedurende onze VS tijd heb ik af en toe als we op reis waren als herinnering aan de desbetreffende plaats een Starbucks mok gekocht. Achteraf gelukkig ook een van Jacksonville want die is nu echt moeilijk te vinden.
Vanaf het moment dat ik hoorde dat ik ziek was leek het me leuk om alle plaatsen die ik gezamenlijk met K. en M. had bezocht als herinnering achter te laten. Ik startte een zoektocht en ontdekte dat er ruilgroepen bestonden. Van het een kwam het andere want met mokken waar je niet zelf ben geweest kan je juist weer sneller ruilen, en ik had tenslotte haast.
Totdat ik er achter kwam dat er een complete serie Starbucks Icon mugs bestaat waaraan af en toe mokken worden toegevoegd net zoals bepaalde mokken opeens niet meer verkrijgbaar zijn. En nu is het hek van de dam nadat ik een besloten Nederlandse ruilgroep op facebook heb opgericht om mokken die eenmaal in Nederland zijn niet wederom de hele wereld over te laten gaan en probeer zoveel mogelijk bijzondere mokken te pakken te krijgen door persoonlijk te ruilen. De tweehonderdste mok gaat zeker dit jaar nog in zicht komen. Er zijn er echter ruim 370 waarvan vooral de Amerikanen en Canadezen sinds een jaar niet meer te koop zijn in de winkels, dus die moeten echt door verzamelaars aan elkaar gegund worden. In Amerika en Canada staan er vast nog keukenkasten vol en worden er ook regelmatig voor een klein bedrag vondsten gedaan op markten. Nadat al snel duidelijk werd dat een vitrinekast te klein was hebben we ze nu in eerste instantie opgeslagen in doorzichtige kratten maar het vertrouwen in nog meer tijd met elkaar keert alweer zover terug dat we komende winter een kast willen gaan bouwen op zolder.
M. heb ik omgedoopt tot Master in beker adminstratie (MBA), regelmatig wordt er door het huis geroepen: hebben we deze al waarop hij in zn spreadsheet duikt waarin de voorraad en alle trades worden bijgehouden.
K.die de afgelopen weken wekelijks een dagje thuis was noemt ons net twee ruilende pokomonpubers maar ondertussen leid het wel lekker af en hebben we het er flink druk mee.
Weet je echter Starbucks Icon mokken te vinden die niet op de lijst staan: zonder ruilmateriaal kan ik niet ruilen dus mokken buiten Nederland, België en Duitsland (m.u.v. Spangdahlem dit is een uitdaging want die is alleen maar te koop op de vliegbasis en daarvoor heb ik een ingang nodig) mogen altijd meegenomen worden van die verre reis die gemaakt gaat worden. Voor ons vanaf de bank extra spannend in afwachting of het lukken gaat. (En het geld dat staat nog dezelfde dag op je rekening)
x= niet meer te koop in de winkel zelf
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
dinsdag 19 augustus 2014
1e Kankerverjaardag
"
19 augustus, de zoveelste vierwekelijkse prikdag en de eerste van mijn tweede serie kankerverjaardagen waarbij de vorige teller bij 6 stopte.
De dag waarop vorig jaar onze toekomst compleet veranderde. Hij stond in mijn agenda.
Ik was van plan om er aandacht aan te schenken in de vorm van iets lekkers of een etentje maar ik ben het compleet vergeten, net zoals ik wel meer vergeet.
Op naar volgend jaar !
Abonneren op:
Posts (Atom)