Wait and see

Ik voelde me de afgelopen dagen echt niet lekker, pijn in mijn botten voornamelijk van mijn benen en heup en weer dat vreemde hoesten wat eigenlijk helemaal geen zin heeft want er valt niets op te hoesten maar wat gewoon ontstaat. Een paar uur energie per dag en dan had ik het echt gehad.

Meer doorwaakte nachten dan doornroosje zijn. Als ik onder de douche ben geweest moet ik eerste even bijkomen voordat de rest kan worden afgrhandeld. Kortom conditie: slecht maar als ik buiten loop zie je niets aan me.

Afgelopen week waren we bij de bedrijfsarts van Marcel en deze man vond dat ik er veel beter uitzag dan voor de vakantie. Tja zo verradelijk is kanker en medicatie.

Gisterenavond had ik even niet door dat er een draad aan mijn Ipad zat dus toen ik hem snel weglegde omdat ik voelde dat ik moest overgeven viel hij kapot op de grond.

Dit blog wordt nu geschreven vanaf een nieuwe want dat ding is mijn kennisbank, geheugen en zelfs een deel van mijn sociale leven en is gelukkig vervangbaar.

Na het overgeven van gisterenavond en weer een slechte nacht was ik voorbereid op slecht nieuws.

De oncoloog heeft ons echter verrast.

In tegenstelling zoals hij zelf ook had verwacht is de plek op mijn lever sinds begin maart slechts een aantal mm gegroeid en had geen vrienden om zich heen verzameld. Mijn longen zijn nog schoon wel zijn er wat klieren in dat gebied vergroot maar veel aandacht heeft hij hier verder niet aan besteed. De metastasen in mijn botten die zich werkelijk overal bevinden zijn wel toegenomen maar dat is geen verklaring voor de slechte leverwaarden die we vorige week te horen kregen maar verklaard mede de hoge tumormarker.

De oncoloog vertelde zelf ook erg verrast te zijn. Met mijn waarden ging hij er vanuit dat mijn lever een grote tumor was geworden. Ik heb er al over lopen dollen want wie weet is hij hier wel een stille lezer.........zijn conclusie was: wie weet is het dan wel toxiciteit van de everolimus. Als we dit op kunnen lossen behoord een nieuwe hormoontherapie misschien nog wel tot de mogelijkheden.

Voorstel is om voorlopig een week af te wachten of mijn leverwaarden zullen herstellen en hierna wordt er bepaald hoe we verder gaan. 

Al de vragen die ik voorbereid had konden onbenoemd blijven, nu nog niet van toepassing.

We hebben afgesproken dat ik direct bloed ging prikken (waar weer twee dames aan te pas moesten komen en drie pogingen voor twee buisjes). Morgen belt hij me met de uitslag van de nieuwe leverwaarden.

Volgende week dinsdag wordt de waarde wederom bepaald en wordt er ook weer een rontgenfoto gemaakt van mijn skelet om mogelijke fracturen die door de botuitzaaiingen ontstaan in kaart te kunnen brengen. Ook hier zou de pijn vandaan kunnen komen en we hadden volgens de oncoloog nu toch wat extra tijd om dit onderzoek te doen.

Woensdag staat er dan weer een afspraak gepland om door te spreken hoe we verder gaan.

Mocht iemand onschuldige detox tips hebben, ik hou me aanbevolen.

Car