donderdag 6 augustus 2015

Hulde aan de hulp

Het leven laat zich niet plannen, 
het leven plant mij eerder dan ik de dag van morgen plan.

Ahmed Aboutaleb

We hebben geluk, we hebben een lieve hulp die zelden ziek is en niet van vakantie houd. Wekelijks houdt zij wat normale terugkomende huishoudelijke zaken bij. Het restant komt grotendeels op M neer of laten we zitten. We hebben dit zelf geregeld want voor een thuishulp komen we niet in aanmerking aangezien K. nog officieel thuis woont. Een kind kan tenslotte tegenwoordig voor zn ouders zorgen.
Gelukkig zijn we in de omstandigheden dat we het zelf kunnen regelen.
En dan breekt dat weekje vakantie van de hulp aan en wordt ik weer met mijn neus op de feiten gedrukt. De stofzuiger levert M. een flinke tijd hoofdpijn op dus ik dacht wel even zelf met grote streken heel rustig de stofzuiger door de kamer te halen. Verstandig als ik dacht te zijn had ik vooraf verzonnen dat hoeken en bukken wel overgeslagen konden worden. En nee ik deed niet de rest van het huis want ik weet onderhand dat na mij dat stof nog steeds valt.
Ik ben weer met mijn neus op de feiten gedrukt, elke belasting van mijn ribben levert flinke pijn op die pas na een nacht rust weer afgezwakt is. Hulde aan de hulp en fijn dat ze volgende week weer paraat is.
Op het moment dat we vanmorgen net terug waren van bloedprikken in het ziekenhuis, belde de oncoloog al. Hij had de waarden binnen zien komen en had even tussendoor tijd om te bellen.
Ik vertelde hem dat ik nu ook dikkere klieren in mijn nek heb (volgens de lymfedrainagetherapeut kabels) waar ik het wat vreemde gevoel in mijn kaken aan toeschrijf.  
De trombocytenwaarde is nog verder gezakt en staat nu op 70. M. heeft er vannacht van opgezeten maar zelf was ik in de overtuiging dat ik verder zou kunnen slikken en dat bevestigde hij ook. Ik ga door op 100%.
Hij vertelde ook dat afgelopen maandag de second opinion aanvraag naar het AVL is verzonden en was benieuwd of ik al iets vernomen had.
Niet dus, maar eigenlijk vindt ik dat helemaal niet zo erg nu ik gewoon door kan gaan. De opstart is gemaakt en ik ben er van overtuigd dat op het moment dat het echt noodzakelijk is de afspraak daar dan is. We hebben afgesproken elkaar over twee weken, na de rustweek pas weer te zien.

Car

2 opmerkingen:

  1. Wat een mooie spreuk van Aboutaleb! klote, he, dat je geest veel meer wil, dan je lijf kan!
    Helaas heel herkenbaar...Dikke kus

    BeantwoordenVerwijderen