Rustig opstarten, 's morgens is het vooral met mij niet veel dus bij voorkeur ga ik de komende tijd ook niets 's morgens afspreken, het is niet anders.
Op het moment dat we het huis verlaten wordt er een prachtige zaterdagse bos afgeleverd van onze gezamenlijke vroegere werkgever Seelen en een lieve oud collega, het bijbehorende kaartje levert mij weer tranen op.
Na het middaguur lopen we naar de tram. Als we daaraan komen rijd de bestuurder die ons duidelijk aan ziet komen weg...denkt misschien die twee "jonge" mensen nemen niet de moeite om even wat harder te lopen. We lachen er maar om en praten even met de volgende trambestuurder die het zag gebeuren.
Onderweg realiseer ik me dat ik me voorgenomen had om water mee te nemen, vergeten dus. Ik heb constant zo'n dorst, kopen dus maar.
Als we de Xenox hebben bezocht, lopen we naar de Bas die buiten de passage gevestigd is, het plan is om vanavond alvast een pan erwtensoep te maken. Daar aangekomen moet M. opeens heel hard lachen. Ik met mn verwarde hoofd loop nog met het mandje van de Xenox aan mn arm.... ga het snel terugbrengen.
Terug naar de Hema en daar kom ik tot de conclusie dat de kortingsbonnen die al de hele week op tafel liggen daar nog steeds liggen....blijkt echter geen probleem als ik 10 pakken koffie afreken, kunnen we weer even vooruit. Daar loop ik ook tegen de moeder van een oud basisschool vriendinnetje van K. aan, ze schrikt als ik vertel wat er aan de hand is. Ik heb niet al te lang de tijd om te praten want M.. was in de tussentijd al naar buiten gelopen op zoek naar de beroemde Hema worst voor de erwtensoep en komt enige tijd later bezorgt kijken waar ik blijf.
Ze weet zeker dat haar buurvrouw door uitgezaaide borstkanker ook zo'n last heeft van haar rug en nu al 6 jaar loopt op een nucleaire injectie en beloofd me te mailen om wat het gaat......
Tijd om terug te gaan.... Thuis zet ik de bloemen mooi in de vaas, voer verdorde bloemen af en duik mijn bed in.
Energiepotje leeg, pijn rond mijn ribben, benauwd en druk op mn hoofd. Merk dat mn energie de afgelopen dagen aan het veranderen is, waarschijnlijk omdat de dexametason uit mijn lijf is.
Het is goed om te weten dat er dinsdag een afspraak met de oncoloog gepland staat en ik de klachten met hem kan bespreken.
K. gaat zn eigen gang en is tot maandagmiddag vertrokken. Maandag moet hij bij de oogarts komen voor een onderzoek. Fijn dat R. met hem meegaat.
Car
Geen opmerkingen:
Een reactie posten