dinsdag 29 oktober 2013

Afbouw dexametason

Maandag is de huisarts die we op de hoogte hadden gebracht thuis langs gekomen, heeft de Zoladex injectie geplaats en heeft de NVVE verklaringen die ik al eerder met hem besproken had in ontvangst genomen. Voor mij is dit al heel lang geen punt maar net zoiets als een donorcodicil iets wat altijd al voor me vast gestaan heeft en waar thuis vooral met mijn moeder in het verleden regelmatig over van gedachten werd gewisseld. De huisarts was inmiddels ook ingelicht door de neuroloog van M. dat hij moest starten met bloeddrukmedicatie, dit heeft hij voor M. ook direct geregeld. Hopelijk weer een stapje verder in het afnemen van zijn aanhoudende hoofdpijn. Ook heeft de huisarts een psycholoog van wie hij denkt dat hij bij mij zal passen en die hier in de buurt werkzaam is ingeschakeld. Vrijdag is het eerste huisbezoek al gepland. Vandaag stond om tien uur Moon voor de deur, zij zou bij me blijven terwijl M. met de tram voor de eerste keer naar revalidatie ging. Oxazepam voor de rust erin, netjes aangekleed, menigeen zou niet kunnen geloven wat er zich de afgelopen dagen in mn hoofd afspeelt. Of hoop te kunnen zeggen afspeelde.... Half elf stond de oncologieverpleegkundige van careforcancer voor de deur die in de anderhalf uur die ze had goed tot the point kwam Het was zo goed om te voelen dat ik zo open met Moon om kan gaan en dat ze me zo goed kent zodat ik geen enkele gene ken als zij bij het gesprek aanwezig is. Ook de oncologieverpleegkundige concludeerde dat door dexametason angst en psychose gevoelens versterkt kunnen worden en het afbouwen van de dexa optie nummer een zou moeten zijn. Eventueel stoppen met de fentanyl pleisters om te ervaren of ik ook nog zonder deze morfine kan zou ook nog een optie de komende dagen kunnen zijn. Alles in het kader van hoe krijg je je kop weer terug. s' Middags belde de oncoloog om vinger aan de pols te houden en om nogmaals de afbouw van de dexa te bespreken. Ik heb me vandaag weer eens gerealiseerd dat ik mijn hele leven altijd heftig gereageerd heb op medicatie en hormonen als die in mijn lijf vrij spel hadden. Vandaag lieve mensen vast weten te houden en voor het eerst eens echt weer eens kunnen huilen. Von en Gilles die morgen alweer terug gaan naar Spanje gelukkig ook nog een tijdje kunnen zien en vasthouden. Super trots op mn super zoon die heerlijk gekookt heeft wat me echt smaakte en ondanks die dolle deur van een moeder van hem vandaag weer een goed punt op school haalde.

Car

3 opmerkingen:

  1. toch fijn om te lezen dat het je beter gaat, groetjes van ons, Margo en Elly

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Begrijp wel dat je supertrots bent op zo een lieve zoon die ook nog eens koken kan!
    Lieve groeten Ineke

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Weer even een knuffel uit NC voor je! Gewoon even tussendoor ;-)
    Fijn dat je lekker hebt genoten van het eten.

    BeantwoordenVerwijderen