26 jaar getrouwd

Het is vandaag een bijzondere dag, we zijn 26 jaar getrouwd.
K. zei vanavond nog: als we wat er nu gebeurd vorig jaar toch eens geweten hadden he ma wat hadden we dan gedaan.... Gelukkig weet een mens van te voren niet hem wat hem overkomen kan.
In de loop van de middag voel ik de oxazepam langzaam uit mn lijf trekken.....wel ben ik nog wazig in mn hoofd, wat benauwd, zie extra wazig zeker zonder bril, pijn in mn kont (dunne huid ?),en ik heb tintelingen in benen en voeten maar ik kan me rustig houden. Toch wel bijzonder om te ervaren dat het in de loop van de dag rustiger en helderder wordt. Het is dus maar goed dat ik de afgelopen dagen geen blog schreef aan het begin van de dag :) Had ik vast geen enkele bericht gekregen waarin geschreven werd dat mensen blij waren dat het beter ging.
Merk ook dat de buitenwereld nog niet echt binnenkomt maar dat ik me wel realiseer dat er veel meer bij andere mensen en om me heen afspeelt. Hou me vast aan het feit dat dit de afbouw van de dexametason is en zie het als lichtpunt.
M. vertelt me gebak te willen halen bij een bakker waarvoor hij met de fiets weg moet. Nu moeten jullie weten dat ik een man heb die normaal altijd in zn auto zou stappen. De enige fiets die hij ooit gebruikte waren onze sportfietsen die al jaren ongebruikt in een hoek staan. Mijn oude huisvrouwentractor heeft hij nog nooit gebruikt. Snap er dan ook niets van dat we niet samen naar de bakker kunnen lopen in de buurt. Maar .... het ging dus helemaal niet om dat gebak, die lieverd moest die rozen met fresias voor mij halen ! Als hij net weg is staan alle Aartsen als verrassing met bloemen voor de deur, net voordat het vliegtuig vertrekt nog even een kus. Moon zet alle bloemen weer voor me in vazen, het huis staat werkelijk weer vol. In de loop van de middag lopen we naar de bakker om alsnog dat gebak te halen, hoort er tenslotte toch ook bij. We nemen verse broodjes mee waar ik echt van kan genieten en ik realiseer me dat ik de afgelopen dagen zo'n verschrikkelijke eetlust heb. In de loop van de middag waaien pa, ma en Lucas langs, opa en oma hebben "oppasdienst", weer mooie bloemen en een gezellige pot in de tuin voor het raam. Zeker op dit soort dagen voel ik me zo gezegend met het feit dat we terug zijn in Nederland en hen die we lief hebben zo dicht in de buurt hebben.
Een vriendin schreef me vanavond: Pluto, Uranus en ( en Maan) zijn aan het kutten, over een weekje worden ze rustig. Kom maar op ! We zullen zien !

Car