Vannacht zowaar goed geslapen, had me ingeprent dat stress zonde zou zijn en dit alleen maar averrechts zou werken en dat hielp zowaar.
De mannen waren al tijdig uit bed, K. ging mee als chauffeur, kon hij direct de dokter ook eens zien en vragen om een brief voor school.
Ik ben weer veertien dagen vrijgelaten....waar een mens al niet blij mee kan zijn.
Er zijn geen aanwijsbare hersenuitaaiingen via de hoofd MRI aangetoond. De arts vindt het echter nog te vroeg om te jubelen en heeft een afspraak gemaakt voor een lumbaalpunctie. Wanneer die plaats gaat vinden krijg ik deze week te horen.
Bepaalde waardes waaronder tumormarkers ca 15.3 zijn wel weer aanzienlijk gestegen, andere zijn licht gedaald. Hij vindt echter dat we de hormoontherapie gezien de gemaakte keuze een kans moeten geven. Zelf wil ik de komende dagen proberen uit te zoeken welke waardes onder invloed van welke medicijnen zouden kunnen dalen.
Weer gaf hij aan dat er normaal echt 3 maanden voor staat om te kunnen bepalen of hormoontherapie aanslaat en dat daardoor vaak eerst de keuze wordt gemaakt voor chemo. Over vier weken staat er een nieuwe afspraak gepland om het bloed wederom te bekijken.
De komenende periode zal ik dexamesason houden om de misselijkheid te onderdrukken, eerst wil hij de lumbaalpunctieuitslag afwachten om daarna kwa medicatie eventueel andere keuze's te gaan maken.
Ik heb hem na afloop gefeliciteerd met zn promotie en hem mijn voorgevoel fles wijn overhandigd. Hij kon er wel om lachen, en vroeg zich af hoe ik dit wist. Ach dokter lotgenotencontact is veel waard....
Car
Een eerste goede uitslag van je hoofd. Dat is in ieder geval een geruststelling! En ja, die markers, die kunnen eerst nog stijgen. Ik neem aan dat ze ook naar andere waardes kijken, zoals je leverwaarden.
BeantwoordenVerwijderenLeuk van die fles wijn. Je dokter is nu doctor :-)