Snel cursus relativeren

Te horen krijgen dat kanker is uitgezaaid en wetende dat de palliatatieve fase van de een op de andere dag is aangebroken is een snelcursus relativeren. En niet alleen voor ons, ik merk het de afgelopen weken ook aan mensen om ons heen. Feiten waar een punt van werd gemaakt zijn opeens helemaal niet meer belangrijk. Afgelopen week reden we langs een aantal flats, zo'n flat waar je terecht komt als alles je gedurende lange tijd tegenzit en je de beslissing durft te nemen om huis en haard te verkopen. Een geiser in de keuken, een douchehaakje in een hoek van een betegelde ruimte met putje. De kookluchtjes van de veelal buitenlandse buren die het een paleis vinden krijg je er veelal gratis bij. Tegen een vriendin die het overkwam heb ik ooit gezegd dat je beter daar gelukkig en onafhankelijk kan zijn dan doodongelukkig op een andere plek en dat werd ze na verloop van tijd ook weer. Wat zou ik nu graag de keuze hebben om wat auto's en ons voor een persoon te grote huis te ruilen voor zo'n kleine flat. Om dan: Alle hoogtij dagen van mijn kind mee te mogen maken. We gingen er vanuit samen oud te worden, ooit als de maandelijkse stroom inkomsten vanzelf binnenkomt dat flatje op slot te doen om met een caravan met de grijze golf naar het zuiden te trekken, al strompelend over de boulevard van Moraira te lopen want dat hadden we tenslotte zo afgesproken. Kanker is niet eerlijk en maakt zijn eigen keuzes. Er valt niets anders te doen dan zeilen op de wind van vandaag. De enige invloed die je zelf nog kan hebben is de keuze hoe je de zeilen op die dag plaatst. Kanker heeft geen zin, kan alleen maar hopen dat door onze ervaringen bij enkele mensen de schelpen van hun ogen vallen, ze gelukkig zijn met dat wat er wel is en knopen doorhakken als ze denken dat dat nodig is. Morgen kan het te laat zijn. Car