Eerste Xgeva gezet

Vrijdagmorgen wordt de eerste Xgeva injectie gezet, het is de bedoeling dat ik deze injectie de rest van mijn leven elke vier weken ga krijgen. Tijdens vakantie's in Nederland kan er iets geregeld worden, vakantie's in het buitenland zullen gepland moeten worden of ik moet toestemming krijgen om zelf te gaan prikken. (en dan moet ik dat ook nog durven, want M. is op naalden gebied geen held)
Eerder deze week had een koeriersdienst de injectie afgeleverd welke in de koelkast bewaard moet worden. Het middel verdicht de botdichtheid waardoor de botuitzaaiingen minder vat op het bot krijgen en voorkomt hopelijk botcomplicaties.
Via de bijgeleverde folder vond ik dit filmpje met wat info over botcomplicaties (alleen te zien op een computer)

De verpleegster en vooral de leverancier was erg benieuwd hoe het kwam dat het middel was voorgeschreven, vanuit mijn ziekenhuis schrijft nl een andere arts het middel beperkt voor en deze man gaat binnenkort met pensioen. Ze waren dan ook verbaasd over de nieuwe aanvraag, interessante info voor een artsenbezoeker. Ik vertelde van mijn info over het middel via Mandy bij wie de verpleegkundige ook eenmaal geweest was. Mandy kan zelf prikken en heeft de regie na de eerste keer zelf overgenomen.
Hierop verklapte ze dat er een connectie was tussen haar en Mandy, vanuit professionaliteit had ze hier niet eerder over gesproken. Het grappige is dat mijn zusje deze connectie ook al jaren vanuit haar middelbare schooltijd kent. Ik mocht het van haar delen, ze vond het zelf ook wel bijzonder. Zo voelde het bezoekje van deze persoon die hopelijk nog heel lang elke vier weken bij ons langs zal komen al snel vertrouwd. (haha zus nu weet je nog niets :))
Omdat ze me weinig nieuwe info kon verschaffen kon de spuit snel gezet worden. De prik is minder pijnlijk dan de zoladex, ik voelde alleen even een raar gevoel naar mijn hoofd schieten.
Het was de bedoeling dat er een spuitencontainer achter zou blijven van een flink formaat, als die vol was moesten we hem bij de apotheek inleveren.
Het beeld van M. met een nog niet geheel gevulde box met X spuiten op weg naar de apotheek kwam in me op. Toen ik haar dit vertelde stelde ze voor om de spuiten zelf mee te nemen inclusief de box, meer mensen vonden het niet prettig om lege spuiten te bewaren.

De rest van de dag had ik lekker afleiding van verwachtte en onverwachte bezoekers en zo vloog de dag.
s' Avonds realiseerde ik me dat ik de hele dag geen pijnmedicatie had ingenomen. Mooi zo de morfine blijft echt nog even in het doosje zitten.

Zaterdag gaan we even richting Ikea, al enige weken liep ik te zoeken naar geschikte nachtkastjes.
Mijn armen rekken en strekken wordt steeds pijnlijker dus hebben we er maar gewoon een klap op gegeven, als er maar iets staat. Tijdens dit soort dagen merk ik dat het steeds normaler wordt dan ik me niet echt lekker voel en pijn heb, die overigens wel uit te houden is.  Ik ga dan ook niet mee als er nog boodschappen gedaan moet worden.
Volgens M. moet ik proberen wat egoïstischer te worden en ik laat me dan ook lekker thuis afzetten.

Car